Życie Duchowe Jesień 104/2020

Opis

W tym numerze „Życia Duchowego” chcemy przypatrzeć się duchowi uwięzionemu (bo ciało zamknięte), a jednak komunikującemu, jak tylko się da. A nawet więcej, bo niespodziewanie wyrywającemu się do kontaktu, do poczucia wspólnoty. Pewnie wszyscy mamy przed oczyma obrazy z blokowisk, gdzie zwykle „anonimowi luzie” przechodzą k0ło siebie bez słowa lub ze zdawkowym „Buongiorno”, a w czasie lockdownu potrafili razem śpiewać ze swoich balkonów i okien, koncertować, rozmawiać, grać, czytać na głos…pokazywać, że żyją. W kwarantannie jest dużo dynamiki. duch się odzwyczaja i dlatego szuka. Szuka czegoś nowego. A może tylko stare chce odnowić, ulepszyć? A może po prostu wrócić do pierwotnej siły zapachów, dotyków, spojrzeń…smaków?

Jacek Siepsiak SJ