Z żywym Bogiem iść przez życie. Zapiski duchowe

Opis

Córka duchowa św. Faustyny, uczennica bł. ks. Michała Sopoćki, należała do wileńskiej Szóstki, incjatorka, współzałożycielka i prezez Instytutu Miłosierdzia Bożego – międzynarodowej wspólnoty osób świeckich konsekrowanych. Ludmiła Roszko, nazywana Ludką, urodziła się na Ukrainie w 1913 r., ale większość życia spędziła w Toruniu. Wybitna geograf, pracownik naukowy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, bardzo lubiana przez studentów.

Zapiski Ludmiły – kobiety, która w niezwykły sposób poświęciła się Bogu i ludziom – to dowód głębokiego życia duchowego, noszącego ślady przeżyć mistycznych. Pomagała innym modlitwą, ofiarowaniem cierpienia, wsparciem materialnym i opieką. Do dziś do isntytuty napływają świadectwa jej posługi bliźnim. Sama nazywała siebie kopciuszkiem Miłosierdzia Bożego. Uważała się za narzędzie w ręku Boga, które samo z siebie nic nie może, ale ma ufać, być posłuszne i dać z siebie wszystko.

To pierwsza tak obszerna publikacja zapisków Ludmiły, niezwykłe świadectwo wiary i życia poświęconego Bogu, nawet kosztem złamania kariery naukowej i w obliczyu groźby więzienia. To również źródło nieznanych informacji na temat Kościoła w okresie PRL-u i ważnych postaci polskiego katolicyzmu, m.in. bł. ks. Michała Sopoćki, kard. Stefana Wyszyńskiego.