Wezwanie do miłości. Zapiski objawień Pana Jezusa siostrze Józefie Menéndez zakonnicy Najświętszego Serca Jezusa

Opis

Józefa Menéndez urodziła się w Madrycie 4 lutego 1890 roku, w
chrześcijańskiej rodzinie wojskowego Leonarda Menendez i Lucji z domu
Moreal, troskliwej matki sześciorga dzieci. Józefa pomagała matce w
wychowaniu młodszych sióstr. Rodzina żyła w dostatku. Wspólna
niedzielna Msza Św., codzienny różaniec w rodzinie, wspólnie wykonywane
drobne domowe prace i nauka, wesołe wycieczki, organizowane przez ojca
domowe zabawy, wszystko to składało się na klimat szczęśliwego
dzieciństwa.
W dniu Pierwszej Komunii Świętej, 19 marca 1901 roku
po raz pierwszy słyszy w głębi duszy słowa Jezusa: "Chcę, żebyś
całkowicie do mnie należała".
Wkrótce Józefa rozpoczyna dwuletnią szkołę kroju, szycia i mody.
Zdobyty zawód zapewnia w trudnych chwilach utrzymanie rodzinie. Od 1907
roku do rodziny Józefy zagląda bieda i cierpienie. Choroba rodziców
doprowadza do wydania wszystkich oszczędności. Po śmierci ojca w 1910
roku staje się jedyną żywicielką rodziny. W tym czasie pogłębia się w
niej duch modlitwy wewnętrznej, adoracji Najświętszego Sakramentu,
poznawania Bożego Serca. Równocześnie zacieśnia kontakt z Siostrami
Najświętszego Serca Jezusa. Wreszcie 4 lutego 1920 roku wstępuje do
domu w San Sebastian, skąd po miesiącu, czyniąc ofiarę z Ojczyzny,
wyjeżdża do Francji. Okres postulatu i nowicjatu w Poitiers
przepełniony wielkimi łaskami i ciężkimi pokusami kończy się złożeniem
ślubów w niedzielę, 16 lipca 1922 roku. Umiera w niespełna półtora roku
później, 29 grudnia 1923 roku.
Łaski i zwierzenia Pana Jezusa, jakie otrzymała w Zgromadzeniu
Najświętszego Serca, złożyły się na Orędzie Miłości i Miłosierdzia,
które Zbawiciel usilnie polecał jej rozpowszechniać.
Najpierw zaznajomiły się z jej życiem i objawieniami siostry
Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa dzięki wydanej w Rzymie
broszurce "Siostra Józefa Menendez w szkole Serca Jezusa".
W 1944 roku zostały wydane kompletne notatki z objawień Józefy,
opracowane przez ówczesną przełożoną generalną M. Teresę de Lescure,
bezpośredniego świadka interwencji Bożych w życiu Józefy. Książka
przetłumaczona na wiele języków spowodowała żywy oddźwięk wśród ludzi i
świadectwa o nawróceniach i łaskach wewnętrznych.