Siódmy rozdział. Modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne

Opis

Tym, co jest w nas najcenniejsze, jest zwykle to, czego nie potrafimy w
sobie zaakceptować i przyjąć. To rozdział naszych bolesnych
doświadczeń, wspomnie. A właśnie ten rozdział jest godny najwyższej
nagrody! Nie Nobla – nieba!

Siódmy rozdział to rekolekcje o. Augustyna Pelanowskiego.
Niekoniecznie dla ludzi mocnych, ale na pewno szczerych, czasem
pogubionych, zbuntowanych, z arsenałem pretensji i żalów do ludzi i
Boga. Mogą pomóc zaakceptować siebie z całą przeszłością, jedyny
warunek – niczego nie taić, bo "Bóg pragnie od nas szczerości, a nie
grzeczności!"

Sam Autor pisze we wstępie: "Pamiętam, że gdy zacząłem czytać Biblię,
przez jakieś trzy, cztery lata, nie czytałem opisów męki Jezusa.
Rozczytywałem się w przypowieściach i cudach, ale gdy zaczynały się
rozdziały opowiadające o Ogrodzie Oliwnym i o męce, omijałem je. Bałem
się czytać o męce Jezusa, bo przypominała mi moje dramatyczne
przeżycia, do których lękałem się wracać, a chętnie wymazałbym je z
pamięci. Ale gdybym amputował sobie tę część pamięci, czy moje życie
byłoby jeszcze moim? Czy byłbym jeszcze sobą?
O świętym Marcinie Sulpicjusz Sewer napisał, że zawsze się uśmiechał i
nigdy nie widziano go rozzłoszczonego lub oburzonego. Kiedy spytano go
o przyczynę tego spokoju odrzekł: "Wszystko, co mnie spotkało w życiu
przyjąłem tak, jakby z ręki Bożej, wierząc, że w tym wszystkim był On
obecny".

Człowiek pogodzony to człowiek pogodny. Pogodzony z przeszłością i
gotowy do przyjęcia tego, co przyniesie mu przyszłość, wierząc, że we
wszystkim jest Bóg".