O wojnie, postępie i o końcu świata

Opis

Trzy dialogi „O wojnie, o postępie i o końcu świata” są zdumiewająco prorocze. Sołowjow pozostaje tu wierny swojej wierze w ostateczny triumf chrześcijaństwa. (…)

Nabrawszy przezorności pod wspływem historycznej tragedii, która pochwyciła w swym uścisku niezliczonych mieszkańców naszej planety, powinniśmy czytać świadectwo Sołowjowa dzisiaj jako adresowany do nas list, który wciąż pozostaje aktualny.

Czesław Miłosz

Żyjemy w czasach, gdy nad troską o pokój, o równość i postęp czy o planetę zatknięto fałszywy sztandar chrześcijaństwa, zwodzący i dezorientujący osoby słabe w wierze.

Gdy ludzie, którzy myślą i twierdzą, że nauka Chrystusa jest już przestarzała i nieaktualna, jednocześnie nadal uparcie nazywają siebie „prawdziwymi chrześcijanami”, zaś głoszenie swojego pustosłowia ukrywają pod przekręconymi słowami Ewangelii – nie ma miejsca na obojętność. Sumienie głośno domaga się, by nonsensowna rzecz została nazwana swym prawdziwym imieniem.

W Sołowjow w swoim ostatnim, wręcz proroczym, dziele próbuje zdemaskować to ewidentne oszustwo i ostrzec ludzkość przed następstwami zredukowania religii do etyki i pozbawienia jej wymiaru duchowego. W niezwykle poruszający sposób Autor pokazuje metafizyczną próżnię takiego chrześcijaństwa, które pozostawia po sobie jedynie przesłanie społeczne i etyczne.

Sołowjow przewidywał doczesne zwycięstwo tego fałszywego chrześcijaństwa i nadejście wielkiego Dobroczyńcy, który jest Antychrystem. Przytoczona w trzecim dialogu „Przypowieść o Antychryście”, łączy w tej postaci cechy demoniczne z życzliwością i dobrocią. Sołowjow pragnął w porę ukazać tę oszukańczą maskę, pod którą kryje się złowroga przepaść.

Niniejsza edycja została wzbogacona tłumaczeniem przedmowy zamieszczonej w wydaniu angielskim, której autorem jest Czesław Miłosz