Listy Jana. Nowy Przekład Dynamiczny

Opis

Aby Słowo Boże było „żywe i skuteczne” (Hbr 4,12) w codziennych sytuacjach ludzi żyjących współcześnie, potrzebne jest jego tłumaczenie na dzisiejszy język. Nie mam na myśli tylko poprawnej i literackiej polszczyzny, ale chodzi o świat pojęć, skojarzeń, intuicji właściwych człowiekowi XXI wieku. Tej potrzebie wychodzi naprzeciw dynamiczny przekład Pisma Świętego.

Listy Jana zawierają głęboki przekaz teologiczny, z którym czytelnik konfrontuje swoje życia. Czy zna Chrystusa? – to znaczy: Czy ma z nim osobistą relację? Czy żyje według Jezusowego przykazania miłości? – to znaczy: Czy zdaje test z życia chrześcijańskiego?

Nowy przekład dynamiczny nie jest literalnym odwzorowaniem tekstu biblijnego z języka greckiego na polski, ale stara się wyrazić myśli, intencje i odczucia autora natchnionego w taki sposób, aby oddziaływały na myśli, intencje i odczucia dzisiejszego czytelnika. Zwłaszcza tego, który znajduje się gdzieś na peryferiach chrześcijaństwa i jeszcze nie spotkał żywego Jezusa.

ks. prof. dr hab. Krzysztod Bardski

Kierownik Katedry Hermeneutyki Biblinej

Wydział Teologiczny Uniwersytetu kard. S. Wyszyńskiego w Warszawie

Tłumaczenie Listów Jana dokonane w ramach inicjatywy Nowego Przekładu Dynamicznego Nowego Testamentu z konsekwencją i powodzeniem wychodzi naprzeciw redakcyjnym założeniom oddania sensu i przesłania słowa biblijnego we współczesnej szacie językowej z myślą o szerokim jego odbiorcy. Temu zadaniu służy zasada poszukiwania ekwiwalencji dynamicznej na trzech poziomach tekstu przekładowego: semantycznym, merytorycznym i kontekstualnym, co w maksymalnym stopniu pozwoliło na odtworzenie ducha języka, kultury oraz mentalności, w jakiej oryginalnie powstały Listy Jana. Integralną częścią tej metody są komentarze do określonych miejsc tekstu głównego, w którym zawierają się rozliczne, przystępnie ujęte informacje zarówno o charakterze teologicznym, jak też filologicznym oraz kulturowym. Filologowi i poloniście z satysfakcją przychodzi też zauważyć, że Redakcji NPD i tym razem udało się zachować powagę stylu należnego słowu natchnionemu w zgodzie z komunikatywnością przekazu oraz duchem polszczyzny zakorzenionej w tradycji jej odmiany literackiej.

prof. dr hab. Stanisław Koziara

Katedra Lingwistyki Kulturowej i Komunikacji Społecznej

Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie