Konfederacja barska t. 2 Przebieg, tajemne cele i jawne skutki

Opis

Konfederacja barska (1768-1772) była zbrojnym związkiem szlachty utworzonym w Barze na Podolu pod hasłem obrony wiary katolickiej i wolności. Szlachta sprzeciwiała się polityce Stanisława Augusta Poniatowskiego i mieszaniu się Rosji w sprawy wewnętrzne Polski, a za cel postawiła sobie wprowadzenie na tron Wettinów.

Skutki szlachetnego zrywu okazały się niestety żałosne. Po uprowadzeniu przez spiskowców króla Stanisława Augusta od Polski odwrócili się wszyscy dotychczasowi sprzymierzeńcy. O polskie obszary upomniała się Austria, później Prusy otoczyły Polską kordonem sanitarnym, aż w końcu w sierpniu 1772 roku ustalono obszary trzech zaborów i tak doszło do I rozbioru Rzeczypospolitej.

Konfederacja należy do najbardziej kontrowersyjnych wydarzeń w historii Polski. Romantyczni twórcy opiewali antyrosyjską postawę konfederatów i podkreślali ich patriotyczne zasługi. W okresie pozytywizmu przeciwnie – zryw ten potępiano z powodu zaściankowości i braku tolerancji religijnej uczestników. Przez część historyków zbrojny związek przedstawicieli stanu szlacheckiego uważany jest za pierwsze w Polsce powstanie narodowe.