Intelektualiści chrześcijańscy wobec Żydów w średniowieczu

Opis

Tolerancja oraz antysemityzm, antynomiczny paradygmat chrześcijańskich postaw wobec Żydów, wart jest prześledzenia u źródeł swoich narodzin, czyli w europejskim, chrześcijańskim średniowieczu. Uniwersalizm przesłania dzieła, napisanego przez autora żydowskiego pochodzenia, polega na tym, że pozwala czytelnikowi spojrzeć na fakty historyczne „oczami” drugiej ze stron relacji chrześcijańsko-żydowskich. Chociaż autor odżegnuje się od bezpośrednich analogii historycznych i nie wypowiada się expressis verbis na temat stosunków chrześcijańsko-żydowskich panujących na terytoriach spoza wyznaczonego sobie obszaru badań, to jednak analiza istoty działa nasuwa pewne wnioski. Historycznie bowiem – jak wynika z treści – „problem żydowski” narodził się w Europie zachodniej. Do Europy Środkowej i Wschodniej został przeniesiony wraz z wypędzonymi stamtąd Żydami. Rzeczpospolita przyjęła ich z otwartymi rękami i otoczyła tolerancją. Na kilka wieków stała się ich „drugą ojczyzną”. Nietolerancja i antysemityzm nie są więc polskimi „wynalazkami”, co współcześnie sugerują często spadkobiercy takich postaw. Książka Dahana, której trudno zarzucić brak obiektywizmu w tej kwestii, lokalizuje historyczne narodziny „problemu żydowskiego”, wskazuje, gdzie powstał stereotyp „Żyda” jako intruza i wroga chrześcijaństwa.

(z Przedmowy wydawcy)