Integracja wspólnoty zakonnej a wybór dobra i zła

Opis

W każdym z nas spotykają się i walczą nieustannie dobro i zło, święty i grzesznik.

Nie jest łatwo uporządkować tę wewnętrzną dialektykę, zwłaszcza gdy żyje się razem. Trzeba to jednak uczynić, jeśli relacja ma być prawdziwa.

Autor pragnie udowodnić możliwość zbudowania komunii nie tylko mocą dobra, które jest w każdym, lecz także na bazie doświadczenia zła osobistego i wspólnotowego. Teza to szczególna, lecz na niej od zawsze opiera się każda wspólnota zakonna, która we własnej tradycji znajduje formy i narzędzia integracji nie tylko dobra, lecz także zła, pozwalające to zło rozpoznać, zaakceptować i przebaczyć w sobie i w innych, poprawić się i nawrócić.

Wówczas relacja jest prawdziwa i braterska, a wspólnota zakonna może głosić światu i każdej ludzkiej wspólnocie, że nawet z doświadczenia zła może się rodzić komunia.