Droga doskonałości wyd. krytyczne

Opis

Po raz pierwszy w historii "Droga doskonałości" zostaje zaprezentowana w różnicowym układzie synoptycznym. Pragniemy w ten sposób odtworzyć dwuetapowy proces powstawania kolejnych redakcji tekstu. Przystępując do prac nad drugą redakcją (Valladolid = DdV) św. Teresa ma przed oczyma poprawiony rękopis pierwszej redakcji (El Escorial = DdE). Przygotowując tekst, który ma zostać wysłany do druku (kopia z Toledo = DdT) ma przed oczyma poprawiony tekst drugiej redakcji. Stąd dwie części książki – dwie synopsy.

Kolejne redakcje „Drogi doskonałości” to wspaniały przykład owocnego i wzajemnie ubogacającego dialogu CHARYZMATU z INSTYTUCJĄ (DdE → DdV: zgodność i dialog z nauką Kościoła; obiektywizacja, która chroni przed subiektywizacją) oraz CHARYZMATU ze WSPÓLNOTĄ (DdV → DdT: zgodność i dialog z życiem wspólnoty; uniwersalizacja, która chroni przed indywidualizacją).

Teresa ma świadomość, że pisze pod natchnieniem, ale nie jest bezmyślnym narzędziem. Zdaje sobie sprawę, że może zaburzyć sobą klarowność przesłania i dlatego tak usilnie zabiega o oczyszczenie tekstu z jej osobistych odniesień. Zupełnie inaczej jest w „Życiu”, gdyż tam chce odsłonić całą swoją duszę, aby umożliwić spowiednikom rozeznanie prawdziwości jej doświadczenia. W „Życiu” ma być CAŁA TERESA (taka jest moja dusza), jednak w „Drodze doskonałości” ma zniknąć Teresa, aby był CAŁY JEZUS (taki jest Jezus). Chce usunąć wszystko, co mogłoby odwrócić uwagę od Jezusa; stąd jej praca nad kolejnymi wersjami tekstu. Ma pozostać sama Ewangelia, Ewangelia według św. Teresy.

oprawa twarda