Szkaplerz św. Józefa. Modlitewnik

Opis

Nabożeństwo szkaplerza św. Józefa zostało zapoczątkowane w połowie XIX wieku we włoskiej Weronie w odpowiedzi na trudną sytuację Kościoła katolickiego, a szczególnie papiestwa. Ustalony od wieków porządek został zburzony. W wyniku procesu zjednoczenia Włoch, po jedenastu wiekach funkcjonowania, w 1869 r. przestało istnieć Państwo Kościelne. Papież ogłosił się więźniem Watykanu.

Wierni z parafii św. Mikołaja skupieni w arcybractwie, którego patronem był św. Józef, przyjmowali szkaplerz w tym trudnym dla Kościoła czasie, aby za wstawiennictwem Świętego Opiekuna Kościoła, wyprosić potrzebne łaski dla Piusa IX. Szkaplerz św. Józefa, zatwierdzony przez papieża dla regionu Wenecji, Lombardii i Szwajcarii, choć bardzo popularny, pozostał nabożeństwem o zasięgu lokalnym.

(…)

Szkaplerz ten powstał i stał się znany za sprawą francuskiej mistyczki, Marii od Jezusa Schmidt, przełożonej Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z Lous-le-Saunier, niedaleko granicy ze Szwajcarią. Od dziecka miała ona żywy, codzienny kontakt ze św. Józefem, swoim patronem od chrztu, a w życiu zakonnym – dzięki łasce Bożej – otrzymała natchnienie uczczenia go tym szczególnym nabożeństwem. Zainspirowana dziełami wielkiej czcicielki św. Józefaq, św. Teresy z Avila, oraz najbardziej rozpowszechnionym szkaplerzem karmelitańskim, zwróciła się z prośbą do doświadczonego w sztuce sakralnej artysty, o. Pierre-Baptiste’a z Reims, kapucyna, aby wykonał odpowiedni projekt, zawierający symbolikę właściwą dla św. Józefa.

Ów pobożny zakonnik, zresztą sam szczerze także bardzo oddany św. Józefowi w swoim projekcie wykorzystał trzy kolory, które oznaczają trzy główne cnoty św. Józefa: złoty (żółty) – sprawiedliwość, fiolet – pokorę i biały czystość. Wierny przyjmujący ten szkaplerz deklaruje się, że będzie starał się naśladować te trzy cnoty w swoim życiu.