Tęsknota. Opowieść o Magdalenie Mortęskiej

Opis

Dwie niańki znowu się pokłóciły. Trzecia powiedziała – E, dałybyście spokój… Lepiej zaśpiewajmy co. Będzie przynajmniej nabożeństwo. – I z niewiadomej przyczyny nagle Magdusi strasznie się spodobało to słowo: nabożeństwo. Musiała je już słyszeć wcześniej, ale teraz jakby światło się zapaliło, jakby jej powierzono jakąś cudowną tajemnicę. Właściwie nawet nie była pewna, co ono znaczy, ale było cudowne, cudowne, radość. Wysunęła się z fałd spódnicy niańki jakby przez kogoś zawołana; stanęła na środku izby i zaczęła tańczyć, pośpiewując: – Nabożeństwo… nabożeństwo… – Agata zawołała na nią: niech się lepiej uczy pieśni – i radość zgasłą. Pozostała tęsknota.

(fragment tekstu)

Magdalena Mortęska OSB (1554-1631), polska zakonnica ze zgromadzenia Mniszek Zakonu św. Benedykta, ksieni klasztoru benedyktynek w Chełmnie, mistyczka, reformatorka, założycielka Kongregacji chełmińskiej, autorka dzieł religijnych oraz Służebnica Kościoła katolickiego.