Oblat

Opis

"To nie była żelazna dyscyplina reguły cystersów-trapistów – ustawiczne milczenie, posty ścisłe, nieustanny zakaz pokarmów mięsnych, sen w ubraniu w dormitorium, pobudka o drugiej, w środku nocy, praca ręczna lub uprawa ziemi. Benedyktyni mogli się odzywać, w niektóre dni spożywali tłuste potrawy, rozbierali się do snu każdy w swej celi, wstawali o czwartej, oddawali się pracom umysłowym, trudzili się znacznie więcej w bibliotekach niż przy ladach z towarami albo na polach.

Reguła Św. Benedykta, tak nieprzejednana u białych mnichów, u czarnych mnichów łagodniała, zwinnie dopasowując się do rozbieżnych potrzeb dwóch zakonów, których cel w rzeczy samej był jeden i ten sam.

Trapiści szczególniej oddawali się dziełom umartwienia i pokuty, a benedyktyni właściwi – oficjum chwalenia Boga. Tożeż pierwsi poddani świętemu Bernardowi zaostrzyli Regułę we wszystkim, co w niej surowe i ciężkie. Tamci zaś, łagodząc ją przyjęli rozporządzenia tak wyrozumiałe i dobrotliwe, na jakie tylko pozwala.

Goście, także ci, co przybyli na rekolekcje, nie mogli nie odczuć tych różnic. Tyleż milkliwa i oschła była gościnność trapistów, gdy po raz pierwszy Durtal do nich był zawitał – a minęło już dziesięć lat – aby się nawrócić, ile rozmowni byli i uprzejmi benedektyni w Solesmes, dokąd udał się, aby wybadać swoje powołanie".

fragment powieści